Vervolg bijzondere gebeurtenissen

Eerst over het eten: het ontbijt is overal prima, maar onderweg is niets te krijgen. Je moet dus zorgen voor voldoende water en iets te eten, net zoals diesel, want de afstanden zijn groot en  je hebt een groot probleem als je zonder komt te staan. Tussen de middag redden we ons meestal,met een paar bananen.iook de diners zijn goed. Soms zit het bij de overnachting in, soms niet. We hebben al Oryx gegeten, Koedoe en krokodil. Het krokodillenvlees is erg vet en smaakt naar iets tussen kip en vis. Niet zo lekker dus. Vanavond, in Swakupmund hebben we Duitse schnitzel gegeten. We denken nog terug aan het leeuwenpaartje dat we gezien hebben. Het is paartijd en het vrouwtje lag te slapen (of deed alsof) en het mannetje bleef haar likken, maar geen reactie. Toen ging hij zelf ook maar slapen. Namibie heeft een zware tijd achter de rug om de onafhankelijkheid, nog niet zo lang geleden (tussen de jaren 60 en 80, warbij de bevolking gemangeld werd tussen Swapo en Zuid Afrika. Er is nu vrijheid, al is dat beperkt. De kostwinners proberen elders een baan te vinden, bijv. langs de kust, in Windhoek of Zuid Afrika. Ze krijgen kost en inwoning en een klein salars dat te weinig is om hun gezin te laten overkomen. Dus er is een grote migratie. Zo spraken we een ober die na 4 weken werken (7 dagen per week) 6 dagen vrij krijgt voor familiebezoek. Daarvan is hij 2 dagen kwijt met reizen. Er is geen openbaar vervoer, dus rijden ze mee met busjes. Op verkeersknooppunten, benzinestations of langs de spoorlijn zitten ze te wachten op vervoer. En dan blij en dankbaar zijn met je leven. Daar kunnen we veel van leren. Ze slapen met collega's in hutjes of slaapzalen en hebben onderling zo te zien goed contact. Er wordt veel gezongen. Swakupmund, waar we nu zijn, is een van de 3 steden aan de kust. Het lijkt op een Noordduitse badplaats met Beierse architectuur. Verder is er niet zo veel te beleven. We waren vanmorgen om 8 uur al aan het zandhappen in de Namibwoestijn, di